Δεν ξέρω, για όλα αυτά που γίνονται στον κόσμο μας, ποιος ευθύνεται περισσότερο!.. Το σύστημα με τους εξουσιαστές του, που μας φτάσανε ως εδώ, ή μήπως εμείς που τους το επιτρέψαμε;
Ο πνευματικός κόσμος δεν σιωπά από φόβο.. Σιωπά από ντροπή.. Όλοι πρέπει να ντρεπόμαστε που τόσα χρόνια δεν αντιδράσαμε σε τίποτα.. Βαφτίσαμε όνειρα τους εφιάλτες μας.. Χτίσαμε με τα χέρια μας τη φυλακή μας.. Φάγαμε τα πρότυπα που μας σερβίρισαν, αβασάνιστα.. Χωρίς αντίσταση.. Χωρίς αμφισβήτηση.. Υποταχθήκαμε στα σχέδιά τους.. Δεχτήκαμε, η ζωή μας, να κλειστεί μέσα σε καταχρεωμένα σπιτάκια με πισίνες.. Φυλακίσαμε τη φαντασία μας μέσα σε ακριβά SUV.. Την υποτάξαμε στο βωμό μιας CAYENNE.. Στην επίδειξη ενός φουσκωτού με 300άρα μηχανή.
Εγκλωβίσαμε την προσωπικότητά μας πίσω από τις μάρκες των ρούχων.. Πίσω από το ψεύτικο χαμόγελο μιας "τραβηγμένης" μούρης.. Μέσα στο στυλάκι μιας εικονικής πραγματικότητας που μας πούλησαν ακριβά τα ΜΜΕ τους.
Ο πνευματικός κόσμος δεν σιώπησε.. Τον σκοτώσαμε.. Με την περιφρόνηση και την απαξίωση που του δείξαμε.
Δεν έπεσαν οι ποιητές.. Τους ρίξαμε.. Εμείς.. Με όπλα τις μαρκέ συνειδήσεις που μας εμφύσησαν.
Δεν χάσαμε την ιστορία μας.. Την διαγράψαμε.. Με τις πιστωτικές κάρτες και τα δάνεια που επιβεβαίωναν την ύπαρξή μας.
Δεν ξεχάσαμε να ερωτευόμαστε.. Αποτάξαμε την ανάγκη μας για τον έρωτα.. Του βάλαμε ένα pin και στη συνέχεια φροντίσαμε να το διαγράψουμε απ' τη μνήμη μας.
Δεν μας πήραν τίποτα.. Τους τα δώσαμε!
Μήπως ήρθε η ώρα να τα πάρουμε πίσω;..
17 Δεκ 2008
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)